رواية ضرتي حامل كاملة بقلم الكاتب سيد عبدربه

. عبد الله قالها. عندها بيبى فى بطنها . حماتى بتقول ايه يا عبدالله انت بتتكلم جد يابنى . عبدالله اه. والله يا امى ناهد حامل. حاااامل . حضنتنى حماتى. وقعدت تقول
ربنا كبير يا بنتى. وكريم و جبر بخاطرك . انا الحمد الله. يا ماما بس بلاش بكاء. حماتى تزغرط وتسمع كل الناس . تنزل صفية. بسرعة. و تشوف حماتى وهى بتزغرط . صفية فى ايه يا ماما . حماتى . ناهد. حامل. ناهد حاااامل يا ناس صفية 
اكيد حمل كاذب . عبدالله لا مش كاذب. الدكتور اتأكد منها . صفية مش معقول. ابدا . انا ليه مش معقول ربنا كريم و مش بيتعاند. صفية طلعت فوق. وقفلت عليها اوضتها. وجاتلها حالة قهر. وجسمها سخن جدا. وتانى. يوم. للاسف صحيت لقت ابنها مېت جنبها ومش بيتحرك . اخدناه. وجرينا على الدكتور والدكتور قال البقية فى حياتكم . كانت صدمة لينا كلنا خصوصا عبدالله وامه. قعدنا فى حزن رهيب لمدة
شهر . مرت الايام. وانا ولدت. ولد زى القمر وبعد سنه. حملت تانى .وصفية بعد ما ابنها ما م١ت. محملتش تانى . وجبت تانى مرة. ولد برضوا وتالت سنة حصل حمل ليا تانى .ساعتها قرر عبدالله انه يطلق. صفية. لانها بطلت تحمل وغير كدة مش بيحبها . وهى خارجة قلتلها ربنا مش بتعاند ولا يحب حد يعاير حد من عباده . انا ربنا كرمنى علشان كنت براعيه فى افعالى. مش بأذى الناس واحقد عليهم . بصي ربنا. انتقم. ليا ازاى. ونصرنى ازاى الحمد الله. والشكر لله . مشيت صفية. غير. مأسوف عليها . اما.
انا دلوقت وانا بكلمكم انا بقى معايا خمس اولاد كلهم. زى العسل . وبقول لكل الناس اوعوا تحقدوا على حد. او تأذوا حد. او تعايروا حد .لان ربنا بيغار على عباده .وربنا كريم. اووى بس انتوا قربوا منه. وادعوه. كتير. وهو كريم